Onderzoekers onthullen nieuwe gegevens over de beschikbare zuurstof in de ruimte: "De zonnewind gedraagt ​​zich als het water in een stromende rivier."

Een onderzoek onder leiding van de Universiteit van Murcia (UMU) onthult nieuwe gegevens over de hoeveelheid zuurstof in de ruimteomgeving van de aarde en de impact daarvan op het ruimteweer, essentieel voor de bescherming van satellieten en elektriciteitsnetten. Net zoals een meteoroloog wolken en wind analyseert om regen of stormen te voorspellen, worden wetenschappers die de ruimte bestuderen ook geconfronteerd met hun eigen 'meteorologie', hoewel ze in plaats van wolken en wind zonnedeeltjes en magnetische velden observeren die zich uitstrekken tot buiten de atmosfeer van de aarde.

Onderzoekers van het heliofysicateam van de Universiteit van Murcia hebben, in samenwerking met Spaanse, Zweedse en Amerikaanse universiteiten, een studie gepubliceerd over de manier waarop deeltjes die uit de atmosfeer van de aarde ontsnappen, zich vermengen met deeltjes die door de zon worden uitgezonden. Deze interactie is van cruciaal belang voor het begrijpen van ruimteweersverschijnselen die van invloed kunnen zijn op de werking van navigatiesystemen, satellieten en elektrische infrastructuur op aarde.

Het onderzoek, onder leiding van onderzoeker Víctor Montagud, hoogleraar aan de afdeling Elektromagnetisme en Elektronica aan de Universiteit van Mucuna (UMU), richtte zich op de overvloed aan zuurstof in dit deel van de ruimte.

Dankzij gegevens verkregen door de Magnetospheric Multiscale (MMS)-missie van NASA – vier satellieten die sinds 2015 in formatie vliegen – was het mogelijk om te analyseren hoe en wanneer deze deeltjes uit de atmosfeer ontsnappen en hoe ze zich ophopen in bepaalde gebieden in de ruimte.

"De zonnewind gedraagt ​​zich als stromend rivierwater, en wanneer het het magnetische veld van de aarde tegenkomt, omringt het het als een rots. Maar soms vindt deze 'zonnewind' openingen om doorheen te glippen ", legt Montagud uit.

Wanneer dit gebeurt, verandert de ruimte nabij de aarde in een mengsel van zonnedeeltjes en deeltjes van aardse oorsprong, alsof twee luchtstromen elkaar ontmoeten. Het begrijpen van dit mengsel is essentieel voor het anticiperen op weersverschijnselen in de ruimte, zoals zonnestormen, coronale massa-ejecties of variaties in de zonnewind, die gevolgen kunnen hebben op aarde.

Net zoals weerstations op de grond een hittegolf kunnen voorspellen, stellen ruimtemissies zoals MMS wetenschappers in staat om veranderingen te meten in de ruimteomgeving van de aarde en in de heliosfeer – de buitenste atmosfeer van de zon, die tot aan de uiterste grenzen van het zonnestelsel reikt.

Deze doorbraak draagt ​​bij aan de verbetering van de mogelijkheden voor ruimtelijke voorspelling, een vakgebied dat nog jong is, maar steeds relevanter wordt in een wereld die sterk afhankelijk is van satelliettechnologie en telecommunicatie.

Het team uit Murcia, onder leiding van professor Sergio Toledo, omvatte de deelname van onderzoekers van de universiteiten van Granada en Valencia, alsmede wetenschappelijke instellingen uit Zweden en de Verenigde Staten, zo meldt de universiteit.

Het onderzoek weerspiegelt de leidende rol die de Universiteit van Murcia (UMU) speelt in internationale projecten die erop gericht zijn de complexe mechanismen die de ruimteomgeving van de aarde bepalen, beter te begrijpen.